Նրանից  շատ  ժամանակ էր պահանջվելու մոռանալու այն ամենը ինչ մի ժամանակ ամբողջովին լցրել էր իր աշխարհը։ Ժամանակ էր պետք  սթափվելու՝ առանց ավելորդ քայլերի , որովհետև կորցնել ունեցածդ աշխարհը, նշանակում էր ապրել երկիր մոլորակից դուրս, որտեղ շնչելու համար քթանցքեր  ունենալը բավական չէր։ 

                                                                      Հատված 


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

How transcendental meditation changed my life

Image
  The positive energy flows through all veins and it surrounds both me and my family and friends, I know that if I need to find an answer related to my path, my job, my career, education and personal relationship I need to meditate at least two times a day. I don`t need now to be in a   mess, to feel anxious or angry. I just need to sit for 30 minutes in a silence with my own body and the amazing part of it is that I don`t need to imagine something extraordinary or fantastic while meditating. Could You imagine that sitting in silence and repeating You own mantra can bring You the ideal reality and the worlds peaceful and harmonious condition You`re in? I know, now you are saying "How personal mantra can change my life?"  I will give you an answer that yes. Mantra can do wonders. I felt the same way at the beginning, but after my first trial, I started to live in another amazing world where there is all positive thing happening. New job, new people, new opp...
Read more

Սովորելը՝ երազանքների իրականացման ճանապարհորդություն

Image
Սեպտեմբերմեկյան հուշերի ֆոնին, բոլորս էլ մտովի վերադառնում ենք թե դպրոցական, և թե ուսանողական տարիներ.. Երևի սա էլ իմ ժամանակն էր անդրադառնալու, թե կրթության, թե հայաստանյան բուհերի իրականության, և թե առհասարակ ուսման հետ կապված առկա խնդիրներին։ Եվ այսպես: 6 տարի առաջ էր, երբ իմ շատ բուռն ու հետաքրքիր դպրոցական կյանքը պետք է փոխարինվեր համալսարանակ (դե շատ լուրջ ու պատասխանատու) կյանքով, ու ինչպես բոլորը, ես էլ հայտնվեցի մի տեղում, որի մասին անկեղծ ասած չէի երազել, չէի պատկերացրել... Երևանի Պետական Համալսարան։ Ես ստեղծագործում էի, երգում, ունեի շատ֊շատ հետաքրքրություններ, հաջողություններ, որոնց շնորհիվ էլ երևի միշտ տարբերվել էի.. Ակտիվ, նախաձեռնող, ու ինձ թվում էր, որ համալսարան եմ գնում, այնտեղ էլ ինչ որ մի֊բան փոխելու։ Չնայած իմ ունեցած բազում այլ հետաքրքրությունների հայտնվեցի ԵՊՀ Արևելագիտության ֆակուլտետի, թյուրքագիտության բաժնում։ Դե, էլ չասեմ, որ թյուրք, թուրք տերմինների տարբերությունը չգիտեի, կամ քարտեզում ույղուրների ու բաշկիրների տեղը չգիտեի... բայց չէ՞ որ, ես գնացել էի...
Read more
 Վաղուց երազում էի էրգրով ճանապարհորդելու մասին։ Երազում էի տեսնեի այն ամենը ՝ ինչ պարտավոր է ամեն  հայ գոնե մեկ անգամ տեսնել, ու  երանի այն աչքերին , որ այսքան տարի անց հիանում է մեր պատմության գոհարներով, հպարտ կանգնում օտարի հողին ՝  իրեն պատկանելու զգացողությամբ (թերևս այս զգացողությունն է տանջում ամբողջ ճանապարհին )։  երանի այն ականջին , որ լսում է Վանի ծփանքը։ Մի պահ մոռանում ես օտարի երկրում գտնվելու հանգամանքը,անջատում ես ուղեղդ, որովհետև ուզում ես հայի աղոթք լսել, ավաղ…… Ու  այս նույն մտորումներով,  զգացումներով ճանապարհը տանում է դեպի Անի, գեղեցկություն,Պալատական քաղաք,ուղղակի տեսնել է պետք, Անիի մայր տաճարում մի պահ աչքերդ փակում ես ու աղոթում, ու եթե քեզ կորցնես կվազես այդ հրաշք դաշտերով ու այդ ճանապարհը տանում է դեպի Հայաստանի հանրապետություն ,քիչ այն կողմ սահմանն է Հայաստան –Թուրքիա, քո տուն գնալու համար, քո հայրենիք գնալու համար…….. մի խոսքով…..,սահմաններ, պատնեշներ թերևս անզորությունից ոչինչ չի մնում՝ քան ուղակի հիանալ տեսածովդ: ...
Read more